Kategoria: Polityka kulturalna
EKONOMIA POLITYCZNA
E. Rychlewski pisał w 1960 r„ że „ekonomia polityczna uznaje dziś powszechnie za główny czynnik wzrostu gospodarczego — poziom inwestycji. Polska polityka inwestycyjna ubiegłych lat opiera się właśnie na uznaniu cecydującej roli inwestycji dla rozwoju gospodarczego kraju […] rozpatrując sprawę
RADYKALNE ZMIANY
Dlatego tez obecnie […] chodzi nie tyle o radykalne zmiany w stopie inwestycji, ile o jej właściwe dostosowanie do istniejących i przewidywanych na przyszłość warunków ekonomicznych i społecznych. Zagadnienie to przedstawia się w ten sposób zarówno w bieżącej polityce gospodarczej,
RYSUJĄCA SIĘ SPRZECZNOŚĆ
Rysującą się tu sprzeczność usiłowano rozwiązać, przyjmując, iż oszczędzanie na konsumpcji bieżącej umożliwia jej szybki’wzrost w przyszłosci. W ten sposób realizowany był jeden z postulatów wysuniętych przez ekonomistów krytykujących w końcu lat czterdziestych CUP.Poglądy te nie są sprzeczne z tym,
BEZ WĄTPLIWOŚCI
Lektura opracowań zawartych w Dziełach prowadzi do wniosku, iż M. Kalecki podzielał niewątpliwie pogląd, że inwestycje produkcyjne są jednym z czynników, za pomocą których można przyspieszać bądź hamować tempo wzrostu dochodu narodowego. Uważał, że zwiększenie udziału tych inwestycji w dochodzie
WERYFIKACJA FORMUŁY
Charakterystyczną cechą prac tworzących ów nurt teoretyczny w ekonomii, o którym wspominał J. Pajestka, jest to, że ich autorzy nie próbują weryfikować modelu Kaleckiego na gruncie dostępnych danych empirycznych.W efekcie nie znamy dziś odpowiedzi na elementarne pytania: czy model ten prawidłowo
PILNE I POTRZEBNE
Do najistotniejszych zaliczam to, że projektując przyszłe działania, opieramy się na mitologicznych wyobrażeniach o uzależnieniu dynamiki dochodu narodowego od wzrostu inwestycji, że ograniczenie nakładów inwestycyjnych, co jest jedynie słuszne, a zatem powinno być trwałe, przedstawiamy jako przejściowe i wymuszone przez
STRUKTURA DOCHODU
Rzecz jednak w tym, że strukturę dochodu można opisywać przy użyciu znacznie większej liczby wskaźników, oraz w tym, że nie są znane zależności, jakie tu występują. To, co w formule Kaleckiego jest twierdzeniem, musimy więc potraktować jako pytanie. A wielkość
TWIERDZENIA I ZAŁOŻENIA
To znaczy, że tylko te twierdzenia i założenią (wyprowadzone z założeń nie będących w sprzeczności z rzeczywistością), które opisują rzeczywisty świat w sposób mniej lub bardziej ścisły, mogą być uznane za możliwe do przyjęcia”. I dalej, „żadnego systemu pojęć nie
WYKORZYSTYWANE DANE
Uwzględniając fakt, że wpływ inwestycji produkcyjnych na dynamikę dochodu narodowego może ujawniać się z pewnym opóźnieniem, badano także zależności pomiędzy ich udziałem w dochodzie w roku n a dynamiką dochodu narodowego . Wykorzystywane tu dane nie odpowiadają w pełni kategoriom, które
PODZIELONE STANOWISKO
W tej sprawie można podzielić stanowisko M. Nasiłowskiego, który pisze: „Niewątpliwie proste formuły ekonomiczne nie oddają całej złożoności realnie występujących zjawisk gospodarczych. Niemniej jednak wydaje się, że stanowią one przydatne narzędzie badania wpływu zmian w obrębie danego czynnika na wielkość
PORÓWNANIE WYNIKÓW
Porównanie wyników uzyskanych dla lat 1950—1970 pokazuje, że zmiana cen nie wpływa w sposób istotny na interesujące nas zależności. W obu przypadkach współczynniki istotne na poziomie 0,05 otrzymano dla roku n oraz dla n+7. Dla wszystkich pozostałych lat współczynniki korelacji
DŁUGOŚĆ CYKLI INWESTYCYJNYCH
Z publikacji dotyczących długości cykli inwestycyjnych wynika, że w latach sześćdziesiątych cykl inwestycji przemysłowych wynosił 3—5 lat. Odnotowany w roku n+5 najniższy ujemny współczynnik korelacji liniowej można więc tłumaczyć tym, iż w piątym roku od rozpoczęcia nakładów uzyskiwano prawdopodobnie znaczące
PODOBNE WNIOSKI
Do podobnych wniosków skłania porównanie wartości współczynników a. Współczynnik ten dla roku n (ceny 1977 r.) wynosi —0,438, a dla roku n+5 —0,046. A więc na każdą jednostkę stopy inwestycji w roku n+5 przypada znacznie mniejszy spadek dochodu narodowego niż
WARTOŚĆ WSPÓŁCZYNNIKA
Wartość współczynnika dla roku n obniżyła się, bowiem w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, w obliczu zbliżającego się kryzysu, w miarę jak słabła dynamika dochodu narodowego, obniżono stopę inwestycji produkcyjnych, Obliczenia dla lat 1970—1980 pokazują wysoką korelację dodatnią pomiędzy stopą inwestycji